Dziecko w samochodzie.

Często zapominamy jak duże znaczenie dla naszego życia ma „mały człowiek”, który zostaje członkiem naszej rodziny. Dzień przyjścia na świat zmienia nasze życia. Jesteśmy skłonni zrezygnować z wielu przyjemności życiowych, aby poświecić się wychowaniu dziecka. Choć, na co dzień uchylamy mu nieba, często zapominamy o zapewnieniu naszej pociesze podstawowego bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Przeprowadzone przez Wydział Ruchu Drogowego Komendy Wojewódzkiej Policji w Szczecinie analizy wskazują, że wciąż zbyt wiele dzieci staje się uczestnikami wypadków.

Poniższe zestawienia obrazuje wypadki z udziałem dzieci do lat 14 na przełomie ostatnich 8 lat na terenie województwa zachodniopomorskiego:

Rok 2007 rozpoczął się tragicznym wypadkiem. Pierwszego stycznia w wypadku zginęło dwoje siedmioletnich dzieci. Uderzenie pojazdu w drzewo nie było mocne. Tragiczny skutek nastąpił w wyniku zlekceważenia obowiązku przewozu dzieci w fotelikach oraz obowiązku korzystania z pasów bezpieczeństwa. Dzieci mają prawo nie zdawać sobie sprawy z zagrożeń jakie czekają na drogach, dużą rolę za ich zdrowie i życie odgrywa świadomość
i odpowiedzialność rodziców.

Na przednim fotelu samochodu dziecko do 12 roku życia możemy przewozić tylko w foteliku. Fotelik może być skierowany tyłem do kierunku jazdy pod warunkiem, że pojazd nie jest wyposażony w poduszki powietrzne lub poduszki są wyłączone. Waga głowy noworodka równa się połowie wagi całego ciała. Niewykształcone mięśnie szyi powodują trudności z utrzymanie w pionie głowy, a przy gwałtownym szarpnięciu spowodowanym uderzeniem pojazdem w przeszkodę dziecko ma większe szanse utrzymać główkę, jeśli siedzi tyłem do kierunku jazdy. Przyprowadzane badania potwierdzają, że dziecko powinno być przewożone tyłem do kierunku jazdy do trzeciego lub nawet jeśli to możliwe do czwartego roku życia. Na tylnej kanapie samochodu dziecko w wieku do 12 roku życia, lub o wzroście niższym niż 150 cm, muszą być przewożone w fotelikach lub innych urządzeniach (podwyższenia). Praktyka pokazuje, że sama znajomość przepisów nie jest wystarczająca. Policjanci na co dzień ujawniają nieprawidłowości w pojazdach, którymi przewożone są dzieci. Nie brakuje sytuacji, kiedy w pojeździe znajduje się fotelik, a siedzące w nim dziecko nie jest zapięte pasami. Nie jest przypadkami odosobnionymi stawianie fotelika na kanapie bez wcześniejszego przymocowania go. Dziecko, siedzące w takim foteliku w momencie uderzenia pojazdu w przeszkodę jest wyrzucane
z tego fotelika jak z katapulty i często wypada poza pojazd. Dorośli ludzie zapytani przez policjanta, dlaczego narażają zdrowie i życie własnego dziecka, czują ogromne zażenowanie - jakby dopiero w tym momencie dotarło do ich świadomości, że ich lekceważący stosunek mógł narazić ich własny „skarb” na szwank. Blado wypada wymyślane na prędce tłumaczenie: „ja tylko kawałeczek, ... tu blisko”, „wyskoczyłem tylko na chwilę”, „jest spokojniejszy w samochodzie jak ma swobodę przemieszczania się”, itd. Sytuacja taka powoduje odczucie, że to bardziej policjantowi zależy na bezpieczeństwie dziecka niż rodzicowi.

Nie wierzmy, że jesteśmy doskonałymi kierowcami, że wypadki owszem są, ale nas nie dotyczą. Codziennie na drogach nie brakuje tragedii i ktoś w tych wypadkach uczestniczy. Wszystko co robimy na drodze - róbmy dla siebie, a nie dla „policjanta” z obawy przed uszczerbkiem finansowym. Prawidłowe zachowania na drodze mają mieć na celu nasze bezpieczeństwo, a nie strach przed mandatem. W 2006 roku na terenie naszego województwa dzieci, jako bierni uczestnicy ruchu drogowego (pasażerowie) brali udział w 96 wypadkach. Warto przekazywać naszym pociechom wartości prawidłowego zachowania się na drodze i szacunku dla przepisów. Kiedyś będą dorośli i sami będą zmuszeni zadbać o bezpieczeństwo własnych dzieci. Muszą posiadać przygotowanie merytoryczne do przekazania wiedzy, która uchroni ich dzieci przed narażeniem na utratę zdrowia lub życia, a my satysfakcję, że możemy cieszyć się na codzień ich obecnością.